Associatief omgaan met opdrachten

“Als je leeft in een wereld waarin geld een belangrijk instrument is,
dan is het verstandig te leren daarmee om te gaan.”
Phil Laut

Geld is het universele transactiemiddel. Je koopt iets en betaalt daarvoor. Met dat geld wat je overhandigt kan de verkoper zelf iets kopen. Of het nu over producten gaat, of over diensten, of zelfs over rechten, het systeem is hetzelfde. Geld is het universele transactiemiddel en daarom is het zelf niets.

Dat laatste lijken we wel eens te vergeten. Hoe meer geld, hoe beter, toch? Als je werkelijk kijkt naar wat er bij een transactie gebeurt, dan verandert je kijk op geld, je kijk op succes, je kijk op afspraken. Neem als voorbeeld dat ik een teks voor je ga schrijven. Jij wilt een pakkend verhaal van een half A-4tje waarin staat wat jij met je bedrijf te bieden hebt. Ik schrijf dat. We maken een afspraak over de werkwijze, de planning en het tarief. Als ik mijn verhaal voor jou klaar heb en je bent tevreden betaal je me. Maar wat is nou het succes? Wat gaat er met dat verhaal gebeuren?

Voor jou is het een succes als je met die tekst daadwerkelijk nieuwe klanten werft. Maar dat is ook mijn succes! Dat was immers de vraag en daar heb ik met mijn vaardigheden een antwoord op gegeven. Filosofisch samengevat: het succes van je werk is de impact die je ermee op anderen hebt. Succes is een vorm van geslaagde hulp. In dat verhaal komt geen geld voor.

Wat is dan de essentie van de financiële transactie? Ik doe werk dat ik graag doe en dat ik - doordat ik het graag doe - veel gedaan heb. Daardoor ben ik er goed in geworden. Op deze weg zijn er allerlei mensen geweest die voor me gezorgd hebben. Er zijn trouwens nog steeds mensen die voor me zorgen. Dat geldt voor iedereen. Van de boer die de koeien melkt, langs de monteur die mijn auto onderhoudt tot aan de leverancier van het gas waarmee ik mijn huis verwarm. En mijn huisgenoten en heel veel daartussen en daarbij. Dat is de financiële transactie: het is jouw teken aan mij dat jij voor korter of langer, intensief of een beetje, in mijn kring van verzorgenden wil stappen.

Klinkt dat klef, of te intiem? Door het schrijven van een tekst voor jou heb ik hetzelfde gedaan. Ik heb jou, of in ieder geval je werk, een beetje verzorgd. Een opdracht aannemen, iemand betalen, dat betekent allebei dat je iets voor de ander doet. Dat is verzorgen.

Aandacht richten op het werkelijke effect van een opdracht of een transactie, levert een nieuwe kijk op economie op. 'Economie' betekent letterlijk 'huisregels'. Economie is de uitdrukking van hoe we met elkaar om willen gaan. Als je die huisregels opstelt vanuit een drive om samen te werken, dan kan je die economie 'associatief' (samengaand) noemen. Daar zijn boeken over vol geschreven. Het komt erop neer dat je het principe van de concurrentie inruilt voor dat van de broederschap.

Ja, dat is misschien best intiem...